فلسفه ملاصدرا
حبیب الله دانش شهرکی؛ مهدی آزادپرور
چکیده
شناخت خداوند متعال و نحوه رسیدن به موجود نامتناهی همواره از دغدغههای فیلسوفان، بهویژه فیلسوفان دینمدار بوده است. در این میان، ملاصدرا معتقد است ادراک ذات الهی برای بشر مقدور نبوده اما برهانآوری برای خداوند بهصورت برهان شبیه به لم ممکن است. در براهین اثبات خدا تنها چیزی که ثابت میشود این است که این مفهوم دارای مصداق است ...
بیشتر
شناخت خداوند متعال و نحوه رسیدن به موجود نامتناهی همواره از دغدغههای فیلسوفان، بهویژه فیلسوفان دینمدار بوده است. در این میان، ملاصدرا معتقد است ادراک ذات الهی برای بشر مقدور نبوده اما برهانآوری برای خداوند بهصورت برهان شبیه به لم ممکن است. در براهین اثبات خدا تنها چیزی که ثابت میشود این است که این مفهوم دارای مصداق است اما شناختی به مصداق برای ما حاصل نمیشود. مقصود ملاصدرا از برهان صدقین، شناخت ذات خداوند متعال از روی آثار و مخلوقات است و هر کس بهاندازه درجه وجودی خود با مشاهده مخلوقات الهی به ادراک حضوری خداوند متعال از ورای حجاب نائل میشود. این تببین منجر به الهیات سلبی نمیشود بلکه در عین تأکید بر عدم مشابهت بین خالق و مخلوق از نظر شدت وجودی و تفاوت آنان از جهت تناهی و عدم تناهی، بر عینیت مابهالاشتراک و مابهالاختلاف نیز تاکید دارد.