@article { author = {}, title = {The Theory of Existential Gradation and Horizontal Multiplicity}, journal = {Biannual Scientific Journal SADRĀ’I WISDOM}, volume = {1}, number = {1}, pages = {73-84}, year = {2012}, publisher = {PAYAME NOOR UNIVERSITY}, issn = {2322-1992}, eissn = {2538-6158}, doi = {}, abstract = {This essay wants to reply to one of the most important ontological problemes that the theory of existential gradation can justify numerical manyness of beinges or not? This research at the first step will show that the gradational relationship between two things logically dependes on vertical and casual linkage waist them. So that the gradational relevance is neccessarily vertical. And so horizontal gradation is paradoxical concept like "roundel square". Therefore realization of gradational respect among horizontal beinges is impossible. Thus the theory of existential gradation cant explain numerical multiplicity of the instances of a species. In the second stage of this essay we criticize and refuse the viewpoints of Allamehe Tabatabaei, Martyr Motahari and Javadi Amoli about the coherency among the horizontal manyness of objects and the theory of existential gradation.}, keywords = {existential gradation,horizontal multiplicity,vertical manyness,casual relation,vertical,horizontal linkage (relation)}, title_fa = {نظریه تشکیکی بودن وجود و کثرات عرضی}, abstract_fa = {این مقاله در مقام پاسخ به این پرسش مهم وجودشناختی است که آیا نظریه تشکیکی بودن وجود قابلیت تبیین کثرت‌های عرضی میان موجودات را دارد یا خیر؟ از همین‌رو ابتدا نشان می‌دهد تشکیکی بودن در فلسفه ملاصدرا لزوماً به معنای رابطه تفاضلی داشتن در امور مشکک می‌باشد و ثانیاً مستلزم تحقّق رابطه علّی ـ معلولی میان آن دو است. از همین‌رو رابطه تشکیکی در این فلسفه همیشه طولی است و لذا تشکیک عرضی مفهومی پارادوکسیکال و خود متناقض مانند دایرة مثلث یا مربع مستطیل است. پس تحقّق نسبت تشکیکی میان موجودات هم عرض منطقاً محال است. لذا نظریه تشکیکی بودن وجود منطقاً نمی‌تواند کثرت میان موجودات هم عرض مانند افراد یک نوع و یا مصادیق انواع تحت یک جنس راه توجیه نماید. همچنین در گام دوم این مقاله ادلّه مختلف اندیشمندانی مانند علامه طباطبایی و استاد مطهری و آیت‌الله جوادی آملی در اثبات این‌که نظریه تشکیکی بودن وجود هماهنگ و سازگار با کثرت عرضی برخی موجودات است، مورد نقد واقع شده و ردّ می‌گردد.}, keywords_fa = {تشکیک,کثرت عرضی,کثرت طولی,نسبت تفاضلی,نسبت علّی ـ معلولی,وحدت,مابه‌الامتیاز ـ مابه‌الاشتراک}, url = {https://pms.journals.pnu.ac.ir/article_331.html}, eprint = {https://pms.journals.pnu.ac.ir/article_331_c7e8e84d76408d18bac2f1eaf9c962e8.pdf} }