TY - JOUR ID - 4441 TI - بررسی و نقد نظریۀ اشاعره در مورد قدیم بودن قرآن و صفت کلام خداوند با توجه به مبانی ملاصدرا JO - دوفصلنامه علمی حکمت صدرایی JA - PMS LA - fa SN - 2322-1992 AU - صیدی, محمود AU - هاشمی, هادی AD - استادیار فلسفه اسلامی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران AD - کارشناس ارشد دین‌شناسی از دانشگاه سمنان، سمنان، ایران. Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 6 IS - 2 SP - 121 EP - 131 KW - کلام KW - قرآن KW - صفت KW - اشاعره KW - ملاصدرا DO - N2 - حادث یا قدیم بودن قرآن و صفت کلام الهی قدیمی‌ترین بحث الهیاتی در عالم اسلام است که وجه تسمیۀ علم کلام نیز به همین جهت است. با توجه به اینکه اشاعره صفات خداوند را قدیم می‌دانستند، حادث بودن صفت کلام و قرآن را منکر گشتند. اشاعره استدلال‌های متعددی در اثبات قدیم بودن قرآن از جهت کلام نفسی، دارا بودن همۀ صفات کمالی برای خداوند در ازل، خطابات قرآنی و سابق بودن کلام خداوند اقامه می‌نمایند. با وجود این، اثبات کلام نفسی منجر به تعدد قدما و حلول امور نفسانی در ذات خداوند می‌شود و لازمۀ حادث نبودن صفات خداوند، قدیم بودن آنها نیست بلکه صفات خداوند اتحاد مصداقی و اختلاف مفهومی دارند. در برخی از آیات قرآنی جبرئیل از جانب خداوند پیامبران را مورد خطاب قرار می‌دهد. لذا طرف خطاب هنگام وحی همیشه قدیم نیست. با توجه به تشکیکی بودن صفت کلام مانند صفات دیگر، کلام ذاتی مقدم بر فعلی و مجردات سابق بر مراتب مادی و لفظی کلام هستند. UR - https://pms.journals.pnu.ac.ir/article_4441.html L1 - https://pms.journals.pnu.ac.ir/article_4441_5d17c0d204338cf17280c747b94f7746.pdf ER -