بازخوانی دیدگاه ملاصدرا پیرامون رابطه میان انسان و خدا با توجه به الهیات انسان‌گرا/ عالم‌گرا

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسنده

دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه پیام نور، مرکز تهران جنوب، تهران، ایران.

چکیده

یکی از مسایل بسیار مهم در الهیات، به‌ویژه در دوران معاصر، مسئله رابطه میان انسان و خدا است. این مسئله در مقاله حاضر به سه گروه از مسائل کوچک‌تر تحلیل شده است: انسان و خدا با یکدیگر رابطه انفسی دارند یا آفاقی؟ آیا خدا و انسان نسبت به هم خودی هستند یا دیگری؟ آیا انسان و خدا ارتباطی بی‌واسطه باهم دارند یا باواسطه عالَم با یکدیگر مرتبط می‌شوند؟ این مقاله تلاش می‌کند اولاً، مسائل سه‌گانه فوق را ضمن بیان سه رویکرد رایج در الهیات معاصر مغرب‌زمین به رابطه میان انسان و خدا، توضیح دهد؛ ثانیاً، در پرتو آن رویکردها‌، دیدگاه ملاصدرا درباره رابطه انسان و خدا را بازخوانی کند. ما در این بازخوانی به دو دیدگاه یا دو نظریه از ملاصدرا رسیده‌ایم. در یک نظریه صدرا از الهیاتی آفاقی‌ـ‌‌انفسی، عالم‌گرا، و نسبتاً دیگری‌گرا حمایت می‌کند و در نظریه دیگر، یک الهیات انفسی، انسان‌گرا و خودی‌گرای خالص را تأیید می‌کند. این دو نظریه، به‌رغم برخی اشتراکات جزیی، در اساس با هم اختلاف دارند و ناسازگارند. آیا تنها یکی از این دو نظریه، نظریه نهایی ملاصدراست؟ و اگر چنین است، کدام‌یک؟ ما در آثار صدرا پاسخی قاطع و صریح برای این سؤالات نمی‌یابیم، مگر آنکه با تکیه بر مطالبی مثل آنچه در جلد اول اسفار گفته است، نظریه دوم را نظریه نهایی و شخصی او بدانیم. اما روشن است که نظریه دوم، قبل از ملاصدرا و توسط عارفان محی‌الدینی مطرح شده و نظریه جدیدی نیست.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

A Rereading of Mulla Sadra's View on Relationship between Man and God according to Human Centered/ World Centered Theologies

نویسنده [English]

  • Mohammad Ali Abbasian Chaleshtori
Associate Professor of Islamic Philosophy and Theology, Payame Noor University, South Tehran Branch, Tehran, Iran
چکیده [English]

One of the most important issues discussed in theology, especially in contemporary times, has been the question of the relationship between man and God. The problem is dealt with in the present article analyzed in three groups of smaller issues: Is the relation between human beings and God subjective or objective? Is the relation between man and God based on selfness or otherness of God and man? Do human beings and God have an immediate relationship or they are related to each other via the world of creation? This article attempts to explain, first, the above three problems through expressing the three current approaches in contemporary Western theology to the relationship between man and God, and second, in light of those approaches, to re-read Mulla Sadra's view of the relationship between man and God. In this review we have come to two distinct views or theories of Mulla Sadra. In one theory, Sadra has offered a theology, which is objective-subjective, world based, and relatively based on otherness. And in another theory, he has confirmed a subjective, human based and purely selfness based theology. Despite some partial shared points, these two theories are fundamentally different and inconsistent with each other. Is only one of these two theories the personal and final theory of Mulla Sadra? If so, which of these two theories is the final and personal theory of Mulla Sadra? We do not find a clear-cut answer to these questions in Sadra’s works, but by relying on some of his writings, like that he has said in volume 1 of Asfar, we might be able to see the second theory as his final and personal theory. However, it is clear that the Mohiodinan mystics presented the second theory before Mulla Sadra, so it is not a novel theory of Sadra.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Mulla Sadra
  • Subjective Theology
  • Objective Theology
  • Human Centered Theology
  • World Centered Theology
ابن‌سینا، حسین‌بن عبدالله (1375).الإشارات و التنبیهات. به‌همراه شرح خواجه نصیرالدین طوسی و قطب‌الدین رازی. قم: نشر البلاغه.
ــــــ. (1379). النجاة. تصحیح محمدتقی دانش‌پژوه. تهران: دانشگاه تهران.
ملاصدرا، محمدبن‌ابراهیم (1360). اسرار الآیات. تهران: انجمن حکمت و فلسفه.
ــــــ. (1361الف). العرشیة. تصحیح غلامحسین آهنى. تهران: مولى.
ــــــ. (1361ب). تفسیر القرآن الکریم. ج4. قم: بیدار.
ــــــ. (1382). الشواهد الربوبیة فی مناهج السلوکیة. تصحیح سیدمصطفی محقق داماد. تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
ــــــ. (1386). مفاتیح الغیب. تصحیح و مقدمه نجفقلی حبیبی. تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
ــــــ. (1420ق). مجموعه رسائل فلسفی صدرالمتألهین. تهران: حکمت.
ــــــ. (1981م). الحکمة المتعالیة فی الأسفار  العقلیة الاربعة. بیروت: دار الحیاء التراث العربی.
Aristotle (1984). Metaphysics. in J. Barnes (ed). The Complete Works of Aristotle. Volumes I and II. Princeton: Princeton University Press.
Descartes, R. (1984). Meditation on First Philosophy. in J. Cottingham, R. Soothoff, D. Mordoch and A. Kenny (ed. and trans.). The Philosophical Works of Descartes. Vol. 2. Cambridge: Cambridge University Press.
Kierkegaard, Soren. (1992). Concluding Unscientific Postscript to Philosophical Fragments. Vol. I. edited and translated by Howard V. Hong and Edna H. Hong. Princeton: Princeton University Press.
Levinas, Immanuel (1988). Of God Who Comes to Mind. Stanford: Stanford University Press.
McCabe, Herbert (2005). God Matters. London: Continuum.
ـــــــــــ. (2006). “Appendix 3: Signifying Imperfectly”. in Summa Theologiae. vol.3. Knowing and Naming God. Cambridge: Cambridge University Press.
Plato (1997). Sophist. in John Cooper (ed). Plato: Complete Works. Indianapolis: Hackett.
Wyschogrod, Edith and Caputo, John D. (2006). “Postmodernism and the Desire for God”. in Crossover Queries. New York: Fordham University Press.