Divine Apriori Knowledge in the Mulla Sadra and Avicenna Wisdom and its Comparison to Verses and Tradition

Document Type : Research Article

Authors

1 Assistant Professor, Payame Noor University, Sari, Iran.

2 Associate Professor, Payame Noor University, Qom, Iran.

3 PhD Student, Islamic Education, Payame Noor University, Tehran, Iran.

Abstract

This paper, using the integrative method (rational, narrative) and bibliographic and documental and library references, has examined the comparative study of divine knowledge in the wisdom of  Mulla Sadra and Avicenna and its comparison to verses and narratives, and seeks to explain and adapt the views of two famous philosophers, Avicenna and Mulla Sadra, about the divine a prior knowledge. The findings indicate that in the wisdom of Mulla Sadra, knowledge is an existential and hierarchal process, and in peripatetic philosophy, a quality of soul. In the transcendent wisdom, God's knowledge to the nature and knowledge to the beings, before and after the creation, is a knowledge by presence, but in peripatetic philosophy, the knowledge of the essence to essence and the knowledge of the forms, is a knowledge by presence and knowledge of the external things, beings before and after creation, is attainable knowledge. According to the image that Avicenna offers about the knowledge by presence about God, the God, before the creation of the forms, did not have knowledge to the creatures, and this way of ignorance is considered in the essence of God, but in the verses and tradition, the knowledge of God has been known to his essence in any matter that exists, that knowledge also exists, whether there are theological forms or not. Sadra's theory, contrary to Avicenna’s command theory, has full coordination with verses and tradition and has been confirmed.

Keywords

Main Subjects


قرآن کریم.
ابن سینا، حسین بن عبدالله (بی‌تا الف). الاشارات و التنبیهات. قم: البلاغه.
ـــــــ. (بی‌تا ب). التعلیقات. قم: مکتبة الاعلام الاسلامی.
ـــــــ. (بی‌تا ج). النجاة من الغرق فی بحر الضلالات. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
ارسطو (1386الف). سیاست. ترجمۀ حمید عنایت. تهران: علمی و فرهنگی. 
ـــــــ. (1386ب). مابعدالطبیعه (متافیزیک). ترجمۀ شرف‌الدین خراسانی. تهران: حکمت.
ـــــــ. (بی‌تا). منطق ارسطو (ارگانون). ترجمۀ میرشمس‌الدین ادیب سلطانی. تهران: نگاه.
اشعری، ابوالحسن (1400ق). مقالات الاسلامیین. بی‌جا: دار النشر.
افلاطون (1374). جمهور. ترجمۀ فؤاد روحانی. تهران: علمی و فرهنگی.
بغدادی، ابوالبرکات (1382). نقدی بر آراء و عقاید فلسفی شیخ‌الرئیس ابوعلی سینا. به‌اهتمام حمید عیدی. خرم‌آباد: افلاک.
ژیلسون، اتین (1374). خدا و فلسفه. ترجمۀ شهرام پازوکی. تهران: حقیقت.
جوادی آملی، عبدالله (1382الف). تفسیر موضوعی (معرفت‌شناسی در قرآن). قم: اسرا.
ـــــــ. (1382ب). سرچشمۀ اندیشه. قم: اسرا.
سبزواری، ملاهادی (1382). اسرار الحکم. تهران: کتابفروشی اسلامیه.
صدرالمتألهین،  محمد بن ابراهیم (1354). المبدأ و المعاد. تهران: انجمن حکمت و فلسفۀ ایران.
ـــــــ. (1370). شرح اصول کافی. تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ـــــــ. (1377). المظاهر الالهیة. تحقیق سید جلال‌الدین آشتیانی. قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
ـــــــ. (1386). الحکمة المتعالیة فی الأسفار العقلیة الأربعة. قم: مصطفوی.
طباطبایی، سید محمدحسین (1377). تفسیر المیزان، قم: اسماعیلیان.
عبودیت، عبدالرسول (1393). درآمدی به نظام حکمت صدرایی. تهران: سمت.
فارابی، محمد بن محمد (1364الف). آراء اهل المدینة الفاضلة و مضاداتها. ترجمۀ سیدجعفر سجادی. تهران: شرکت طبع و نشر.
ـــــــ. (١٣۶۴ب). فصوص الحکم. قم: بیدار.
فخر رازی، محمد بن عمر (1407). المطالب العالیة. قم: رضی.
کاپلستون، فردریک (1375). تاریخ فلسفه. تهران: علمی و فرهنگی.
کلینی، محمد بن یعقوب (1408ق). اصول الکافی. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
مصباح یزدی، محمدتقی (1389)، آموزش فلسفه. قم: مؤسسۀ امام خمینی.
مفید، محمد بن محمد (1413ق). اوائل المقالات. قم: المؤتمر العالمی للشیخ المفید.