Metaphysics transformed the concept of the substance in Sadra's philosophy

Document Type : Research Article

Author

irip

Abstract

The concept of the substance in the Islamic philosophy - By raising the relation of existence and essence in Farabi and Ibn-Sina's thinking- differs greatly from Aristotle's philosophy. In fact, Farabi and his followers of Ibn Sina change their place in Islamic philosophy by transforming the system of Islamic philosophy and placing the concept of essence below the divisions of essence. This transformation has also widened in the ratio between substance and accidents. At the center of Sadra's thinking, which is the fundamental reality of existence, most of the philosophical issues are uncovered with a new image, which is the concept of substance and its relation to the accidents. Mulla-Sadra has transformed most philosophical issues, including the concept of Substance, into three steps. InThe first step, along with the people, express the views of the predecessors on the substance and its relationship with the accidents. In the next step, in line with the principles of Sadra's doctrin, he presents a new picture of the problem. In this step, two interpretations is observable at the relationship between the substance and accidents. In the first interpretation, according to the view that the essence exists accidental of the existence, the substance and the accident still have two ontological status and accidents also is independent from substance. But according to the second interpretation, which the essence has the epistemological dignity, The substance and its accidents are present in one being, accidents are Dignities of the substance. In this paper, we try to examine the evolution of the problem of the relation of substance and accidents, and give a more precise explanation of the finer image of Mull-Sadra to resolve some of the bugs.

Keywords

Main Subjects


آشتیانی، سیدجلال‌الدین (1387). شرح حال و آرای فلسفی ملاصدرا. قم: بوستان کتاب.
ابن­سینا، حسین بن عبدالله (1375). الاشارات و التنبیهات. قم: نشرالبلاغه.
ـــــــ. (1379). النجاة من الغرق فی بحر الظلالات. تهران: دانشگاه تهران.
ـــــــ. (1392). التعلیقات. تصحیح سیدحسین موسویان. تهران: مؤسسه حکمت و فلسفه ایران.
ـــــــ. (1404الف). الشفاء. قم: کتابخانه آیت­الله مرعشی.
ـــــــ. (1404ب). التعلیقات. تصحیح عبدالرحمن بدوی. قم: مکتب الاعلام الاسلامی‌.
اروین، ترنس (1384). تفکر در عهد باستان. ترجمه محمدسعید حنایی کاشانی. تهران: قصیده سرا.
اکبریان، رضا (1386). حکمت متعالیه و تفکر فلسفی معاصر. تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
اکریل، جی. ال. (1380). ارسطوی فیلسوف. ترجمه علیرضا آزادی. تهران: حکمت.
ایلخانی، محمد (1380). متافیزیک بئوتیوس. تهران: الهام.
جامه بزرگی، محمدجعفر؛ حیدری، محمدجعفر (1396). «نحوه علم الهی به وجود منبسط و سایر موجودات از نظر ملاصدرا و علامه طباطبایی». دوفصلنامه شناخت. ش78. ص86ـ71.
جوادی آملی، عبدالله (1386). رحیق مختوم. ج10 و 12. قم: اسراء.
قوام­ صفری، مهدی (1392). نظریه صورت در فلسفه ارسطو. تهران: حکمت.
کاپلستون، فردریک (1388) تاریخ فلسفه. ج1. ترجمه سیدجلال الدین مجتبوی. تهران: سروش.
گاتری، دبلیو. کی. سی. (1395). تاریخ فلسفه یونان. ج1. ترجمه مهدی قوام­‌صفری. تهران: دانشگاه تهران.
مصباح یزدی، محمدتقی (1364). آموزش فلسفه. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
ـــــــ. (1383). شرح الهیات شفا. ج2 و3. قم: مؤسسه امام خمینی.
فخررازی، محمد (1373). شرح عیون الحکمة. مقدمه و تصحیح محمد حجازی. تهران: مؤسسه الصادق (ع).
فیاضی، غلامرضا (1386). تعلیقات بر نهایة الحکمة. ج1. قم:‌ مؤسسه امام خمینی (ره).
ملاصدرا (1360). الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیة. قم: مرکز نشر دانشگاهی.
ـــــــ. (1363). المشاعر. به اهتمام هانری کربن. تهران: طهوری.
ـــــــ. (1382). الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیة. تعلیقات ملاهادی سبزواری. قم: نشر دانشگاهی.
ـــــــ. (1981). الحکمة المتعالیة فی الأسفار العقلیة الأربعة. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
ویسنوسکی، روبرت (1389). متافیزیک ابن­سینا. ترجمه مهدی نجفی افرا. تهران: نشر علم.