The Union Composition of Matter and form View Point of Seyyed Sanad and Mulla Sadra and its Capability of Being Explained by Their Principles

Document Type : Research Article

Authors

1 Ph.D. Studen in Transcendent Philosophy, University of Isfahan, Isfahan, Iran

2 Professor at Department of Islamic Philosophy and Theology, University of Isfahan, Isfahan, Iran

Abstract

The kind of combination of matter and form is one of the issues that philosophers dispute about it. Most of earlier philosophers believed in concrete composition. In the meanwhile, Seyyed Sanad believed in the union combination of matter and form, and Mulla Sadra took the same view. His arguments are very similar to those of Seyyed Sanad in terms of content and expressions, so this supposition is strengthened that Mulla Sadra merely accepted this theory and did not invent anything. But it is noteworthy that despite of this amount of similarity in the principle of the theory, the reasons for proving and answering the doubts, Mulla Sadra claims that his theory is other than the theory of Seyyed Sanad. After studying the theory and principles of each of those two philosophers, it is concluded that the correctness of the union combination of matter and form is based on principles such as the principality of existence, analogical gradation of existence and substantial motion. Irrespective of the principality of existence, about which Seyyed Sanad's belief is disputed, Seyyed Sanad definitely does not believe in the analogical gradation of existence and substantial movement. Therefore it can be said that Mulla Sadra has provided a novel interpretation of the theory of the union combination of matter and form with his principles.

Keywords

Main Subjects

References

آشتیانی (1375). مقدمه بر اصول معارف، در: اصول معارف. قم: دفتر تبلیغات اسلامی. سوم.
ــــــــــــ (1387). مقدمه بر سه رسائل فلسفی، در: سه رسائل فلسفی. قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
ابن­سینا، حسین­ابن­عبدلله (1404ب). شفاء الطبیعیات. به تحقیق سعید زائد و... . قم: مکتبه آیه­الله المرعشی.
بهمنیار (1375ش). التحصیل. تعلیق و تصحیح  از استاد مرتضی مطهری. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. چاپ دوم.
جلوه (طباطبایی)، میرزاابوالحسن (1385). مجموعه آثار حکیم جلوه. تصحیح حسن رضازاده. تهران: حکمت.
جوادی آملی، عبدالله (1389). رحیق مختوم شرح حکمت متعالیه. تنظیم و تدوین حمید پارسانیا. قم: مرکز نشر اسراء. چاپ چهارم.
دُرّی اصفهانی، ضیاءالدین (1316). کنز الحکمه (ترجمه تاریخ الحکماء شمس­الدین شهرزوری). تهران: چاپخانه دانش.
دشتکی شیرازی، غیاث­الدین منصور (1386). مصنفات. به کوشش عبدالله نورانی. تهران: دانشگاه تهران. 
رازی، فخرالدین ابوعبدالله محمد بن عمر (1404). شرح الفخر الرازى على الاشارات (شرحى‌الاشارات). قم: مکتب آیه الله المرعشی.
سیدسند (دشتکی شیرازی)، میرسید صدر. (بی‌تا الف). حاشیه بر شرح تجرید(حاشیه جدید). شماره 473. نسخه خطی کتابخانه آستان قدس رضوی.
ــــــــــــ (بی‌تا ج). حاشیه بر شرح تجرید (حاشیه قدیم). شماره 118. نسخه خطی کتابخانه آستان قدس رضوی.
عابدینی، فاطمه؛ ارشد ریاحی، علی؛ زراعت پیشه، محمود (1397). «نقد و بررسی اصالت ماهوی بودن سیدسند». اندیشه دینی، دانشگاه شیراز، شماره 68، صص 109-124
قوشجی، علاءالدین علی بن محمد (1393). شرح تجرید العقائد المشهور بالشرح الجدید. به تصحیح و تحقیق محمدحسین زارعی رضایی. قم: رائد. چاپ اول.
مدرس مطلق، سیدمحمدعلی (1391). مکتب فلسفی شیراز. تهران: موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
مطهری، مرتضی (1377) مجموعه آثار شهید مطهری. تهران- قم: صدرا. چاپ هشتم.
ملاصدرا (1981م). الحکمه­المتعالیه فی­الاسفار العقلیه الاربعه. بیروت: دار احیاء التراث. چاپ سوم.
ــــــــــــ (1375). مجموعه رسائل فلسفی صدرالمتالهین. تحقیق و تصحیح از حامد ناجى اصفهانى. تهران:‏ انتشارات حکمت.
SADRĀ’I WISDOM
Volume 11, Issue 1 - Serial Number 21
February 2023
Pages 145-162

Files

History

  • Receive Date: 25 July 2021
  • Revise Date: 03 January 2022
  • Accept Date: 13 March 2022

Share

How to cite

Statistics