نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

• حسین رحمانی تیر کلائی ¹
• سید محمد علی سجادیان ²
• محمدصادق جمشیدی راد ³
• سیدحسین بطحایی ¹

¹ دانشیار مدرسی معارف، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

² دانشجوی دکتری مدرسی معارف، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

³ دانشیار فقه و مبانی حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

چکیده

کراوس معتقد به خلق هوشمندانه و خودبه­خودی جهان از عدم است و آغاز جهان را از یک انفجار بزرگ می­داند که دائم در حال گسترش است؛ یعنی بی­انتهایی زمانی و مکانی. در نتیجه، تسلسل در نزد وی امکان­پذیر است. بنابراین وی بر ادعای الهی­دانان که علت اول را به وسیله قاعده «تسلسل» اثبات می­کنند، ایراد می­گیرد و می­گوید اگر یک موجود فراطبیعی که خارج از نظام طبیعت است را در نظر بگیریم منجر به این می­شود که یکی را باید مقدم و دیگری را مؤخر قرار دهیم؛ زیرا سلسله علل باید جایی ختم شود. بنابراین، وی معتقد به تسلسل این­جهانی و درون طبیعت است. پژوهش حاضر با روش توصیفی و تحلیل محتوا، اندیشه کراوس را بر مبنای اندیشه علامه به نقد می­کشد. علامه معتقد است کل این جهان مانند بدن انسان با کلیه اعضایش یک واحد شخصی است و از سلسله علت­ها و معلول­ها تشکیل شده که بر روی هم علتی می­خواهد. وی با تلفیقی از دو برهان حدوث، وجوب و امکان برهان متمایزی را تقریر کرده است و ادعا می­کند جهان با توجه به حرکت جوهری ذاتی، دائما در حال حدوث است و چون مجموعاً یک وجود خارجی است، به عنوان یک واحد حادث، نیازمند به علت است؛ در صورتی که کسی حرکت جوهری جهان را منکر شود، امکان ذاتی آن انکارناپذیر است؛ زیرا جهان دارای ماهیت است و لازمه ماهیت، امکان ذاتی است. بنابراین، هر ممکنی نیازمند به علت است. در نتیجه، این جهان نیاز به علت اول است که از طریق قاعده تسلسل اثبات می­شود.

کلیدواژه‌ها

• تسلسل
• خلأ کوانتومی
• خلقت
• عدم
• علامه طباطبایی
• لارنس کراوس

عنوان مقاله [English]

Examining the Concept of “Succession” in the Process of Lawrence Krauss’ theory of Creation and its Criticism based on Thought of Allameh Tabatabai

نویسندگان [English]

• Hossein Rahmani Tir Kolai ¹
• Seyed Mohammad Ali Sajjadian ²
• Mohammad Sadegh Jamshidi Rad ³
• Seyyed Hasan Bathay ¹

¹ Associate Professor of Education, Payame Noor University, Tehran, Iran.

² Ph.D. Student in Education, Payame Noor University, Tehran, Iran

³ Associate Professor of Law and Jurisprudence, Payame Noor University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

Krauss believes in the spontaneous creation of the world from nothing, and considers the beginning of the world from a Big Bang that is constantly expanding; means infinity of time and space. Therefore, the succession is possible in his opinion. Therefore, he objects to the claim of theologians who prove the first cause by the rule of "succession" and says that if we consider a supernatural being that is outside the system of nature, it leads to the fact that we must put one prior and the other latter, because the series of causes must end somewhere. Therefore, he believes in the succession within nature. The present study criticizes Krauss's thought based on Allameh's thought with descriptive method. Allameh believes that this whole world is a personal unit like the human body with all its parts and composed of series of causes and effects that require a cause on top of each other. By combining the two proofs of occurrence, necessity and possibility, he has presented a distinctive proof and claims that the universe is constantly occurrence due to the intrinsic movement, and because it is a total external existence, as a unit of occurrence, it needs a cause, and if someone denies the intrinsic movement of the universe, its inherent possibility is undeniable, because the universe has quiddity, and the necessity of quiddity is the inherent possibility; therefore, every possibility needs a cause. Consequently, this universe requires a first cause, which is proved through the rule of succession.

کلیدواژه‌ها [English]

• Allameh Tabatabai
• Creation
• Lawrence Krauss
• Nothing
• Quantum Vacuum
• Succession